We zijn met steeds meer mensen en al die mensen gebruiken steeds meer energie. Mijn oma had geen smartphone, die elke dag opgeladen moest worden. Geen duizenden digitale foto's, opgeslagen in een Cloud. En de was droogde niet in een wasdroger, maar gewoon buiten aan de lijn. In de zon of in de wind. En als het regende, duurde het een dagje langer.
Op 29 juli, de dag waarop ik dit tekstje schrijf, is het Earth Overshoot Day. Vanaf 1 januari hebben we wereldwijd al meer voedsel en natuurlijke hulpbronnen verbruikt dan de aarde in twaalf maanden kan voortbrengen. Vanaf vandaag teren we de rest van het jaar op de reserves van de aarde. Dat leidt tot allerlei problemen: van biodiversiteitsverlies tot ontbossing, water- en luchtvervuiling en ophoping van broeikasgassen in de atmosfeer. Dat leidt tot opwarming van het klimaat, met alle gevolgen van dien.
Er zijn natuurlijk mensen die er veel meer verstand van hebben. Klimaatdeskundigen bijvoorbeeld. Greta Thunberg. En die oom met zijn zonnepanelen. Er zijn ook mensen die zeggen dat klimaatverandering niet bestaat. Klimaatontkenners. Thierry Baudet en de buurvrouw van nummer 27. En er zijn mensen die liever de andere kant op kijken. Ook presidenten. Premiers. En andere mensen die de koers bepalen.
Voor dit nummer schreven bijna 45 dichters bijna 60 gedichten over klimaatverandering. Over de oorzaken, de gevolgen en ook over wat we zelf kunnen doen. Een bruikbaar nummer dat het verhaal in 108 bladzijdes op een toegankelijke manier vertelt. Verwoord zoals alleen dichters dat kunnen. We combineerden de gedichten met de wonderlijke plastic wezens van Carolien Adriaansche.
ISBN 9789059309678
Uitgeverij Plint